اثر محلول‌پاشی عنصر روی و تنظیم‌کننده رشد اکسین بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه ذرت دانه‌ای در شرایط کمبود آب

به منظور بررسی اثر محلول‌پاشی عنصر روی و تنظیم‌کننده رشد اکسین در شرایط کمبود آب خاک این تحقیق در سال در 1385 مرکز تحقیقات کشاورزی ورامین اجرا گردید. در این تحقیق عامل کمبود آب (آبیاری در مرحله50 ، 60 و 70 % تخلیه رطوبت قابل استفاده خاک ( به عنوان عامل اصلی و اثر متقابل محلول‌پاشی عنصر روی  با غلظت 5 گرم در 1000 لیتر (سولفات روی، کلات روی، محلولپاشی باآب معمولی و بدون محلولپاشی) و محلولپاشی تنظیم‌کننده رشد اکسین با غلظت 10 میلی‌گرم در لیتر (با  محلول‌پاشی، بدون محلول‌پاشی و محلول‌پاشی با آب) به عنوان عامل فرعی، بصورت اسپلیت‌پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که در میان کلیه تیمارها تنها اثر متقابل کمبود آب و محلول‌پاشی اکسین بر عملکرد دانه غیرمعنی‌دار بود و دو صفت درصد پروتئین و روغن دانه تحت تاثیر کلیه تیمارها و اثر متقابل آنها قرار گرفتند. در این میان اثر متقابل محلول‌پاشی با سولفات و کلات روی به همراه اکسین در دو سطح 50 و 60 درصد تخلیه رطوبت قابل استفاده به ترتیب با 12410 و 11840 کیلوگرم در هکتار بالاترین میانگین عملکرد دانه را داشتند. اثر محلول‌پاشی ترکیبات روی واکسین در سطوح مختلف رطوبتی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه نیز متفاوت بود ولی در مجموع اثر محلول‌پاشی عنصر روی و اکسین بر روی عملکرد و اجزای عملکرد دانه در سطوح رطوبتی یکسان اثر سودمندی نشان داد.